Κατάρρευση του αφηγήματος

Θυμάστε την προ καιρού ασυνήθιστη διαμάχη των δύο πρώην πρωθυπουργών, Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή;

Όλα ξεκίνησαν όταν ο πρώτος επέμενε για πολλοστή φορά, με τη γνωστή του αυταρέσκεια, στην ορθότητα και εθνικά ωφέλιμη «στρατηγική του Ελσίνκι» για τον τρόπο και μέθοδο αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας.

Ο πρώην πρωθυπουργός επέμενε ότι με τους δικούς του «αριστοτεχνικούς» χειρισμούς είχε καταφέρει να «εξημερώσει το θηρίο». Ότι είχε φτάσει σχεδόν μία ανάσα από μια «ολιστική» συμφωνία με τη γειτονική χώρα, που ανακόπηκε λόγω της πτώσης της κυβέρνησής του.

Κατηγόρησε δε τον διάδοχό του, ότι εγκατέλειψε αυτή την εθνικά ωφέλιμη πολιτική, λόγω δικών του εμμονών ή λανθασμένων υπολογισμών. Σε αυτή την περίπτωση το ενδιαφέρον εξάφθηκε καθώς ο συνήθως σιωπηλός και γενικά φειδωλός σε δηλώσεις Κώστας Καραμανλής επέλεξε να απαντήσει, σε εξαιρετικά υψηλούς τόνους, καταλήγοντας στη διαπίστωση ότι υπάρχει πράγματι θεμελιωδώς διαφορετική προσέγγιση, τουλάχιστον ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ερχεται όμως τώρα ένας από τους στενότερους συνεργάτες, ο στενότερος ίσως σύμβουλος του κ. Σημίτη σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ο πρώην υφυπουργός, καθηγητής Χρήστος Ροζάκης.

Μετά την έμμεση παραδοχή, ότι στο πλαίσιο των περίφημων διερευνητικών συνομιλιών, σε ατέλειωτους γύρους, είχε συγκατανεύσει η ελληνική πλευρά, στο ενδεχόμενο υπαναχώρησης από την πάγια εθνική γραμμή, για το εύρος των χωρικών μας υδάτων (αιγιαλίτιδα ζώνη) στα 12 μίλια. Ηταν, αυτή η παραδοχή, μία έμμεση δικαίωση του κ. Καραμανλή, ως προς το αντικείμενο εκείνων των συνομιλιών.

Ο κ. Ροζάκης σε νέο του άρθρο, στα ΝΕΑ Σαββατοκύριακου, παραδέχεται, ως εκ των έσω γνώστης, αυτό που προβαλλόταν ως απλός ισχυρισμούς, από διαφωνούντες με εκείνη την πολιτική, ακόμη και εντός του ΠΑΣΟΚ.

Ο διακεκριμένος ομότιμος καθηγητής αποκαλύπτει ότι οι συνομιλίες εκείνες, που συμπύκνωναν τη λεγόμενη «στρατηγική του Ελσίνκι» είχαν επί της ουσίας καταρρεύσει, πολύ πριν την έλευση της κυβέρνησης Καραμανλή.

Ότι δεν ήταν η διαφορετική προσέγγιση του νέου πρωθυπουργού -και του παλαίμαχου υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη- αλλά στην εμμονή της Τουρκίας -και επί της νέας ηγεσίας Ερντογάν- στις πάγιες διεκδικητικές και αναθεωρητικές της θέσεις. Προσθέτει μάλιστα ότι είχε πια εγκαταλειφθεί και το όποιο ενδιαφέρον τής Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αρα;

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ