«… Η Volkischer Beobachter, η επίσημη ναζιστική εφημερίδα, ήδη από τον Φεβρουάριο του 1921 αποδέχεται την τουρκική πολιτική στο ζήτημα της μεταχείρισης των μειονοτήτων. Σε κύριο άρθρο με τίτλο» Τουρκία η πρωτοπόρος – παράδειγμα προς μίμηση «(Der Vorkampher») έγραφε με μεγάλο ενθουσιασμό :»Σήμερα οι Τούρκοι είναι το πιο νεανικό έθνος. Κάποια μέρα, το γερμανικό έθνος δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να προσφύγει και αυτό στις τουρκικές μεθόδους»…Χαρακτηριστική είναι η αντίληψη περί των μειονοτήτων ως «παρασιτων». Αυτή η ιδέα, που αργότερα θα χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση των Εβραίων, πρωτοχρησιμοποιηθηκε για να περιγράψει τις χριστανικες μειονότητες της Ανατολής… Το κράτος που δημιούργησε ο Ατατούρκ ήταν το κράτος που ονειρευονταν οι Ναζί, απαλλαγμένο από τα επικίνδυνα παράσιτα. Είναι ξεκάθαρο ότι η σφαγή των Οθωμανών Αρμενίων αποτέλεσε για τους Ναζί ένα από τα βασικά θεμέλια αυτού του νέου εθνικιστικού κράτους. Σε μια κομματική συγκέντρωση το 1927, ο Χίτλερ παραλληλιζε τους Έλληνες και τους Αρμένιους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τους Εβραίους. «Έχουν (εκείνα) τα συγκεκριμένα επαισχυντα χαρακτηριστικά που καταδικαζουμε στους Εβραίους». Ενώ, από την άλλη, όταν επρόκειτο να εφαρμοστούν οι ρατσιστικοι νόμοι της Νυρεμβέργης, εκδόθηκε εγκύκλιος που αποφαινονταν ότι «οι Τούρκοι είναι Αρειοι».
(Βλάσης Αγτζιδης, απόσπασμα από τον πρόλογο της μελέτης)
netakias 