Όταν θα πάψεις να συντροφεύεις την μιζέρια, όταν θα στέκεσαι όρθιος και όχι πια γονατιστός

Όταν θα πάψεις να συντροφεύεις την μιζέρια, όταν θα στέκεσαι όρθιος και όχι πια γονατιστός…

Όταν θα βλέπεις τον ουρανό και τον ήλιο με τα μάτια και όχι την γη και το χώμα σκυφτός….

Όταν θα ανοίξεις τα φτερά που κρύβεις και αφήσεις να πετάξει η ελεύθερη σου ψυχή!…

Όταν θα βγάλεις το εγώ σου από μέσα… και θα έρθεις να εργαστείς με το ”εμείς”…

Όταν η μόνη λύση θα είναι η επιστροφή στην φύση…
και όχι στις πόλεις των κλουβιών….τότε ….ΘΑ ΖΕΙΣ!
Και σαν υψώσεις το κεφάλι και μυρίσεις το οξυγόνο,

και πλημμυρίσεις από συναίσθημα για δίκαιο και μόνο!.. Κι όταν ανάψεις με την καρδιά σου εκατομμύρια φωτιές,

και οι καρδιές των συνανθρώπων σου θα γεμίσουν με αυτές….
Τότε να ξέρεις πως ελεύθερος θε να’σαι!
Και οι συλλογισμοί σου θα γίνουν ιστορία,να θυμάσαι!

Γ.Α.