Ήταν ο γυιός μου σε προσχολική ηλικία και γούσταρε τρελά να παρακολουθεί τη σειρά κινουμένων σχεδίων με τίτλο «Γιου Γκι Ο».
Δε τη γουστάραμε ως σειρά ούτ’ εγώ, ούτ’ η γυναίκα μου, αλλά αφ’ ενός μεν δεν είμαστε θιασώτες των απαγορεύσεων κι αφ’ ετέρου δε, δεν διανοηθήκαμε ποτέ να «παρκάρουμε» το παιδί μπροστά απ’ την οθόνη αφήνοντάς το να τρώει αμάσητο ό,τι τού σερβίρεται.
Ένα πρωΐ Κυριακής λοιπόν έβλεπε μιά ιστορία αυτής τής τηλεοπτικής σειράς.
Ό,τι είχα ξυπνήσει.
Ετοιμάζω καφέ, αράζω δίπλα στο γυιό μου απέναντι απ’ το χαζοκούτι και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
– Τί κάνει εκεί ο Γιου Γκι Ο;
– Ταξίδεψε στο χρόνο και πήγε στην αρχαία Αίγυπτο.
– Και;
– Έχουν έναν κακό βασιλιά στην Αίγυπτο που τον λένε Κακούρα κι αυτός έχει δυό γυιούς, έναν καλό κι έναν κακό. Ο Κακούρα, θέλει να δώσει την Αίγυπτο στον κακό του γυιό αλλά ο Γιου Γκι Ο παλεύει εναντίον του για να πάρει την Αίγυπτο ο καλός.
– Και τί τον νοιάζει τον Γιου Γκι Ο ποιός θα κυβερνήσει την Αίγυπτο;!
– Αφού εκεί πήγε, να μη βοηθήσει;
– Και τούς Αιγύπτιους γιατί δεν τούς ρωτάει κανείς τους για το ποιός και αν θέλουν να τούς κυβερνήσει;!
Αυτό ήταν! Μιά τόσο απλή και λογική εκ μέρους μου ερώτηση, πυροδότησε μεγάάάαάλη κουβέντα περί ελευθερίας και δημοκρατίας που κράτησε έως το απόγευμα και που τριβέλιζε το μυαλό τού γυιού μου για σχεδόν μιά ολόκληρη εβδομάδα!!!
netakias 