“ Το Μιντιακό κατεστημένο και όλες του οι συνιστώσες, έχουν προκλητικά στηρίξει τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές και έχουν απροκάλυπτα υιοθετήσει προπαγανδιστικές πρακτικές με Μνημονιακό προσανατολισμό. ”
Της Λουκίας Χουλιάρα
Με διάταξη του 2010 προβλέφθηκε η επιβολή ειδικού φόρου- ύψους 20%- στις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Η έναρξη ισχύος της διάταξης έχει έκτοτε μετατεθεί τέσσερις φορές. Η τελευταία μετάθεση προβλέφθηκε και εντάχθηκε σε τροπολογία η οποία κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων. Το σκεπτικό της μετάθεσης ήταν ότι «η παρούσα δυσμενής οικονομική συγκυρία έχει επιδράσει αρνητικά στην οικονομική κατάσταση όλων των εμπλεκομένων φορέων, και δη των επιχειρήσεων, που εκμεταλλεύονται τηλεοπτικούς σταθμούς, όσο και των διαφημιστών και των διαφημιζομένων».
Η ιεράρχηση των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, αναφορικά με την αναχαίτιση της οικονομικής αιμορραγίας των επιχειρήσεων, προκαλεί τουλάχιστον ερωτηματικά. Το μέλλον των κλάδων ένδυσης, υπόδησης και οικοδομής (οι οποίοι σύμφωνα με έρευνα του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών έχουν πληγεί περισσότερο την τελευταία διετία), δε φαίνεται να προκαλεί την ίδια ανησυχία στην κυβέρνηση. Η κοινωνική «ευαισθησία» του κυρίου Σαμαρά- και των πέριξ αυτού, παρατρεχάμενων «φωστήρων»- περιορίζεται στην προστασία των εργαζομένων στους τηλεοπτικούς σταθμούς και στο χώρο της διαφήμισης. Ταυτόχρονα, το δράμα χιλιάδων άλλων εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, οι οποίοι μένουν άνεργοι, τους αφήνει ασυγκίνητους!
Ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος θεατής των κυβερνητικών πεπραγμένων, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί για τη σκοπιμότητα αυτής της χορηγίας. Το Μιντιακό κατεστημένο και όλες του οι συνιστώσες, έχουν προκλητικά στηρίξει τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές και έχουν απροκάλυπτα υιοθετήσει προπαγανδιστικές πρακτικές με Μνημονιακό προσανατολισμό. Μπορούμε λοιπόν κάλλιστα να υποθέσουμε ότι αυτός ο μποναμάς συνιστά ανταμοιβή, προς τα κανάλια, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους. Ας σημειωθεί ότι η απώλεια των εσόδων (από την επιβολή του εν λόγω φόρου), προβλέπεται με «υπεύθυνο» και κοινωνικά «δίκαιο» τρόπο, να καλυφθεί από άλλες πηγές του κρατικού προϋπολογισμού!
Ο προκλητικός χαρακτήρας αυτής της εξόφθαλμης εύνοιας έχει εντούτοις και θετικά στοιχεία. Καθιστά απόλυτα εμφανείς- στη συνείδηση του ελληνικού λαού- το διαπλεκόμενο ρόλο και τις παρασκηνιακές διαδρομές των τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης. Γίνεται σαφές ότι τα κανάλια αποτελούν κυβερνητικά δεκανίκια και όχι ανεξάρτητα και αξιόπιστα μέσα ενημέρωσης. Η σκανδαλώδης εύνοια που τώρα τα συντηρεί, σύντομα, θα αποτελέσει την αιτία της πλήρους απαξίωσής τους.
http://www.periodista.gr/blogs/chouliara-loukia/item/8270.htm
netakias 